Złote życie, pośle emerycie?

Niemal rok temu „Wprost” pisało, że w polskim Sejmie zasiada 40 posłów mających uprawnienia emerytalne, z których 39 z nich oprócz niemałej przecież pensji poselskiej pobierało emeryturę. W 2011 roku świadczenia emerytalne tychże posłów kosztowały budżet 1,6mln. złotych. Średnio 3,5 tys. złotych miesięcznie. To sporo, ale okazuje się, że dla wielu posłów i tak za mało.

Z pewnym zdziwieniem zapoznałem się ze stanowiskiem posła, rzekomo lewicowego, Romualda Ajchlera z SLD, który jest za wprowadzeniem specjalnych emerytur dla posłów. Nikt nie zmuszał pana Ajchlera, by poszedł w politykę, w posły, mógł zostać kimkolwiek i nie kwękać. Ale pan poseł ma misję! Chce być pierwszym, który podejmuje temat socjalu byłych i obecnych posłów. Nie umilkły jeszcze echa pomysłu marszałka Senatu, Bogdana Borusewicza, który marzy o emeryturach dla dawnych działaczy podziemnej opozycji (pomysł poparty przez Zbigniewa Bujaka, w przeszłości nieudolnego szefa GUC i innych asów, z których większość żąda świadczeń za wylegiwanie się na styropianie) a tu wyrywa się z większą bzdurą, poseł lewicy. Tajemnicą poliszynela jest, że pan Ajchler za rok osiągnie wiek emerytalny, a to oznacza, że gdyby pomysł chwycił i przeszedł w Sejmie, biedny socjaldemokrata otrzymywałby dwie emerytury. Taki mały zbieg okoliczności! Posłowie to krezusi, każdy z nich ma zapewnioną niemałą emeryturę, ale paniska do końca życia muszą żyć ponad stan! A dlaczego pan Ajchler nie odkładał pieniążków w OFE, które miały być zbawieniem dla wszystkich Polaków?

Nie jest ważne czy w Polsce będzie kapitalizm, wolność słowa, czy w Polsce będzie dobrobyt, najważniejsze, żeby Polska była katolicka- wyznał przed laty z rozbrajającą szczerością wicepremier Henryk Goryszewski. Nic to, że jego kancelaria, za nic nie robienie i pozostawanie w stanie gotowości dla jednej z rządowych agend kasowała co miesiąc zieloną gotówkę made in USA. Nic to, że kolejne rządy robiły wszystko, by słowa Goryszewskiego ciałem się stały. Nic to, że jesteśmy dziś republiką watykańską, w której byle klecha w zakonnym habicie może bezkarnie mówić o prezydentowej per czarownica, która powinna poddać się eutanazji. Nic to, że kolejne dwa rządy lewicy (hi hi hi!) stawiały się na każde wezwanie kościelnej partii, episkopatu, by w zaciszu gabinetów spełniać wszelkie zachcianki biskupów katolickich. Nic to, że miliony polskich emerytów, przez polskich polityków, wyłącznie przez ich decyzje, żyje w biedzie i nędzy. Nic to, że ponad milion młodych ludzi wyemigrowało z Polski za chlebem. Nic to, że dług publiczny kraju rośnie w zastraszającym tempie. Nic to, że coraz mniej jest wpływów do budżetu państwa, a coraz więcej wydatków. Kogo to obchodzi, pana posła Ajchlera? Martwił go kiedykolwiek los większości polskich emerytów, pobierających głodowe świadczenia?

Do szefa SLD, Leszka Millera, wysłałem zapytanie, ilu byłych parlamentarzystów zatrudnia partia, którą pan kanclerz kieruje? Ilu posłów SLD daje pracę byłym kolegom z Sejmu? Skoro tacy z nich fachowcy, wysokiej klasy specjaliści, to posłowie lewicy chyba wyrywają ich sobie? Nie spodziewam się odpowiedzi, bo nie raz i nie dwa otrzymałem dowód, że polscy politycy mają kłopot z obsługą poczty elektronicznej. Okazuje się, że Polska ma być katolicka, zadłużona po uszy, w której największym ziemskim posiadaczem jest katolicki Kościół, z bezkarnymi biskupami, plotącymi bzdury o swoim „prawie naturalnym”, z biedotą, ledwo zipiącymi emerytami, ale z bogatą klasą polityczną. Feudalizm- bis: bogaci politycy, biskupi, oligarchowie z politycznymi układami. Reszta ma głosować, wybierając między dżumą i cholerą i płacić, płacić i jeszcze raz płacić! W końcu ktoś musi utrzymać to towarzystwo, które zrobiło z Polski to, co zrobiło.

Jeśli masz czas i ochotę, kliknij i wypromuj. Dzięki!:)